De renault 5 is een lekker… ding.

Wie dacht dat ik verslagen zou worden door de moderne wereld vol elektrische auto’s, had het mis. Ik ben onoverwinnelijk, al helemaal met een Renault 5 aan mijn zijde. Ik mocht van Renault Nederland de nieuwe Renault 5 Urban Range testen: degene met de kleinste batterij. Laat ik me hierdoor tegenhouden? Absoluut niet. 1650km in één week in een auto met een bruikbare range van maximaal 300km. Doen we niet moeilijk over.

Basisbabe.

Bij het ophalen van een Renault of Dacia krijg je altijd een chique a4-enveloppe met daarin de specsheet van de auto. Hierop krijg je een lijst met alle opties die een auto heeft. Bij deze 5 bestond die lijst uit één optie: stoelverwarming. Verder is ie leeg. Kaal. Precies zoals een Renault 5 hoort te zijn.

Een lijst met opties is leuk, maar een lijst met dingen die de 5 níet heeft is nog leuker. Hierbij:

• Adaptive Cruise Control

• Ingebouwde navigatie

• Laadplanner

• Lichtmetalen velgen

• Open dak

• Twee kleuren

• Draadloze telefoonoplader

Zo hoort het. Merken schieten tegenwoordig vaak door in alles maar overal opplakken. Maar, dat hoeft helemaal niet. Betaal je ‘weinig’, krijg je weinig. Zo ook weinig range: 310km volgens de fabriek. In het echt krijg je in een graad of 10 op de snelweg hem ongeveer 250km ver. Tenzij je achter een Poolse bakwagen rijdt, dan is je range nagenoeg oneindig.

bestemming 1: dinxperlo

Meteen op dag één was het raak: er was werk aan de winkel. Het plafond van mijn Fiat Tempra S.W. is vakkundig vervangen door Das Haus Automotive in Dinxperlo (aka Stendert) en de Tempra mocht nu weer gezellig mee naar huis. Nadat ik met een volle accu vertrok uit Barendrecht en dat verloren stukje nog even had bijgeladen in Leiderdorp (waar Bart woont, die had ik nodig want ik kan geen twee auto’s tegelijkertijd rijden) gingen wij onderweg de file in naar Dinxperlo.

Met netjes 105 op de teller zoefden wij door Nederland. Vrolijke gezichten lachten ons tegemoet en eenmaal door de file heen, hadden we nog ongeveer 30 procent batterij over. Niet gek! Ik kan me niet meer herinneren wat we daar deden, maar tijdens het avondprogramma mocht de 5 lekker snoepen van het Varssevelds stroomnetwerk.

Nadat de 5 zowel Stendert (reparatiemeneer) en Jelle (andere Achterhoekse meneer) had overtuigd, mocht Bart (Leiderdorpophaalhelpmeneer) de 5 terugrijden naar Barendrecht. Ik in de Tempra voorop, Bart in de 5 in de slipstream.

200 kilometers later, waarvan 50 door onverlichte, Duitse N-wegen die wij wegens een omleiding geforceerd werden te nemen, kwam het peloton bij mijn thuishaven aan. Nog 10 procent batterij. Niet slecht.

Bestemming 2: Amsterdam

Als de grootstedelijke en internationaal bekende autofluencer die ik ben, was ik door BMW uitgenodigd om de nieuwe BMW iX3 te mogen aanschouwen in Amsterdam. In dezelfde mate van belangrijkheid was Maurice (Plankhond) ook uitgenodigd, dus daar ging ik even op bezoek met de 5. Nadat wij door Thomas (BMW Product Genius en tijdelijke chauffeur van automotive royalty (wij)) waren opgehaald, de BMW iX3 hebben bekeken en ook door diezelfde Thomas in zijn X5 weer waren thuisgebracht, was de 5 alweer opgeladen.

Maurice mocht even, terwijl hij ook al met een volle 5 naar Parijs is gereden. Hij was ook overtuigd, al wilde hij toch liever een volle. Na een rondje spotten in Amsterdam en een lunch van havermelkschuimtaart en vrije uitloop appels ben ik vertrokken naar bestemming 3.

bestemming 3: den helder

Ons Glenn, wie kent hem niet. Mede-oprichter van het onstopbare fenomeen Stadsgebakje United, automonteur en automotive model (dat laatste hoort niet bij zijn officiële titel). Hij woont in Glenn Helder, dat is overal vandaan 2 uur rijden. Ook vanaf Amsterdam. De 5 kan ook die reis aan. Volgeladen en al zette ik koers richting de meest gebombardeerde stad van Nederland.

Glenn en zijn vader Nico zijn beide Renault 5 enthousiastelingen en beide waren onder de indruk. De gezellige vijf verovert overal ter wereld de harten van de mensen die hij tegenkomt. Vooral het sixpackplafond en het ribbeldashboard vielen in de smaak.

Na een kwieke fotoshoot op de dijk en een uitgebreid rondje Den Helder en omgeving, was het tijd voor spareribs. Daarna was het laat en wilde ik naar huis. Na eventjes te hebben gesnellaad bij een McDonalds, kon ik er in principe tegenaan. Maar later, ongeveer halverwege de terugrit, bleek dat ik het niet ging halen. Gelukkig was daar de Poolse bakwagen die met zijn slipstream mijn verbruik bijna geheel tenietdeed. Veilig en wel kwam ik thuis, wederom met 5.

bestemming 4: nijmegen

De stad van Frank Boeijen, Plankhond en de verjaardag waar ik die avond heen moest. De 5 gedroeg zich zo voorbeeldig dat ik eigenlijk niet goed weet wat ik erover moet zeggen, behalve dat ik heel ver moest lopen van de laadpaal naar de verjaardag. Maar goed, daar kan de 5 ook niet veel aan doen.

bestemming 5: rosmalen

De Tempra mocht de ster van de show spelen in de speciale uitstalling van Autoclub EMW in het Autotron in Rosmalen. Ook op die dag kon ik geen twee auto’s tegelijkertijd besturen en heb ik de hulp van een vriend in de 5 moeten vragen om mij en mijn auto terug naar huis te krijgen.

Ditmaal was het aan Robin om mij in de 5 te achtervolgen. Ook dat verliep zo soepel dat er nauwelijks iets over de schrijven valt. Dat is goed nieuws.

het oordeel: klein, fijn en leuk om bij te zijn

Laten we eerlijk zijn: het is niet ideaal om 1650 kilometer in één week te rijden, laat staan met een auto met praktisch gezien 250km range. Maar: het kán wel. De Renault 5 is een comfortabel en erg fijn rijdend autootje, vooral in de basisuitvoering. Je hebt al die poespas niet nodig op een guitig stadsautootje, kan alleen maar stuk gaan en afleiden.

De motor is vlot genoeg en de auto is in het algemeen erg makkelijk bestuurbaar. Ook al zit je laag en zijn de ruitjes kort, zie je niks over het hoofd. Ook achterin kun je prima zitten, maar het is vooral een autootje bedoeld voor maximaal twee volwassenen en twee kinderen/honden/kratten sinaasappelen etc.

Ik word vrolijk van de 5 en iedereen waaraan ik hem liet zien ook. Hierbij wat quotes van degenen die hem bestuurd hebben:

Stendert:

‘Een leuke verrassing! Doet me denken aan de Mini qua go-kart gevoel en nodigt uit om te gaan rijden als een ******* (woord afgeschermd ivm aanstootgevende woordkeuze). Persoonlijk vind ik de witte stukken in het interieur niet mooi en zou ik de duurdere uitvoering kopen’.

Jelle:

‘De stoelen zitten verassend hoog, maar zitten zo fijn dat ze niet zouden misstaan in een grotere auto. Rijdt heel solide en ook speels tegelijkertijd. Hij voelde veel sneller dan dat ‘ie deed vermoeden. Ik zou ook een duurdere uitvoering kiezen met de 150pk en Herman Karton speakers, maar ik vind hem leuker in één kleur met wieldoppen.’

Robin:

‘Ik vond de 5 veelzijdig, hij is erg rustig en comfortabel maar kan ook heel sportief aanvoelen. Bijvoorbeeld bij het sturen en zeker bij het accelereren, dan blijft ie maar gaan. Qua kwaliteit viel het me ook niet tegen, zeker in het interieur.’

Glenn:

‘Ik vond dat hij heel comfortabel was. Ik had eigenlijk verwacht dat het een stuiterbal zou zijn, maar hij is lekker Frans geveerd. Gelukkig ligt hij tegelijkertijd wel mooi stabiel in de bochten, dus je kan er best leuk mee sturen. Het lijkt me een goede elektrische daily! Ook de styling vind ik heel leuk, het kleurtje helpt erg mee. In het zwart vallen alle vormen helemaal weg, dat is jammer. Het interieur mag vrolijker, maar goed, we moeten ons maar weer conformeren aan de eisen van de saaie Duitsers…’

Maurice:

‘Lekker basic, maar dat harde dashboard kan écht niet. Een stukkie schuim en een lappie stof kan nooit zo veel kosten.’

DISCLAIMER: voor de mensen die dit nog niet door hadden: de afbeeldingen in dit artikel zijn aangepast (lees: uitzonderlijk verbeterd) door A.I..