Ik wil bij Rijkswaterstaat werken.

Ik mocht, als eerste testauto voor kekkekarren ooit, een Toyota Hilux meenemen van Wouter van Toyota en Lexus Nederland. Ik had toen nog geen site, of eigenlijk plan ermee. Toch gaf Wouter hem mee. Dank daarvoor. Nu wil ik er eentje. Dan kan ik namelijk keihard in de berm rijden enzo.

Eerste testauto ooit

Ja, het is gelukt! Dat is wat ik dacht toen ik het bruikleenformulier van Toyota ondertekende. Er stond bij bedrijfsnaam ‘kekkekarren’. Dat was de allereerste keer dat dat gebeurd is. Ik had toentertijd nog helemaal geen website, maar dat stopte Toyota niet. Ik mocht hem meenemen en er Hilux-dingen mee gaan doen voor een week.

Wel moest ik even duidelijk maken dat ik er geen professionele rijtest van ging maken, althans, niet voor deze site. Dat is namelijk niet waar kekkekarren voor is. kekkekarren (expres zonder hoofdletter) is voor entertainment. Een soort laagdrempelige, niet-professionele versie van Top Gear. Maar dan Nederlands. En niet zo goed.

Verhuizen

Er stond een belangrijke taak op het menu die week. Vrienden van mij (Tim (niet mijn Tim) en Rozemarijn (Roos)) gingen verhuizen. Zij moesten in één dag heel hun inboedel van een portiekwoning in Rotterdam-Zuid verplaatsen naar een eengezinswoning in Barendrecht. Hulp was al gedeeltelijk ingeschakeld in de vorm van Roos’ vader met een Kia EV6 met paardentrailer en wat ouders links en rechts, maar er was meer oempf nodig. Dat kon ik leveren met de grijs-kenteken-Hilux pick-up.

Een Eigen Huis van Het Goede Doel en René Froger aan, horizontaal rolluik op de achterbak open en blazen. Met knipperlichten aan mag je overal staan, zo ook voor de deur bij Tim en Roos. De Hilux (zeg: Haai-luks, niet Hie-luuks zoals ik) heeft dikke modderbanden en kan dus makkelijk de stoeprand aan. Of de bezorgscooter van de Beren.

Eenmaal achteruit ingeparkeerd op de stoep mocht de klep open en de inboedel erin. Niet alleen de bak, maar ook het bedrijfsautovak op de plek van de achterbank werd benut. Lampen, zwaarden, televisies. Alles kon erin.

Nadat uiteraard de startaccu van de EV6 leeg was gelopen door een foutieve aansluiting met de paardentrailer, moest ik ook nog eens vol gas heen en weer om startkabels te halen. De dikke diesel had de elektro-Kia zo weer aangeslingerd. Taak 1: volbracht.

Autoshowpendelbus

In dezelfde week was er Kannetjes & Karretjes On The Beach op het Balkon van Europa op de Tweede Maasvlakte. Daar ging ik natuurlijk heen in konvooi met mijn mijn enorme aantal trouwe volgers (mijn broertje in zijn Volvo 244). Jeroen zat naast me en al donuttend kwamen wij het terrein opgestoven. De Hilux kan alles aan. De spatlappen zijn groter dan de gemiddelde voordeur, dus geen last van opspattend grind. Super.

Tot mijn verbazing trok de Hilux veel aandacht. Het is ook een vreemd ding zo, met die GR-opschmuck erop. Plankhond, Parkedindutchstreets, Remco. Ze hebben hem allemaal bekeken. Glenn ging mee, Michael ging mee. Rondje rijden, beetje kijken. Het was een magneet voor liefhebbers van automotive rariteiten.

Later, toen iedereen high was op broodjes speklap, mocht een select aantal mensen achterin klimmen voor een tour-du-show. Met z’n vijven in de bak (de skybox) tuften zij onder leiding van Kapitein Daan over het terrein. Er werd gelachen, gefotografeerd en gewuifd. Zelfs Paul klom achterin en maakte met mij een soort podcastpapafoto. Taak twee: geslaagd.

Pallets, aanhangers en vaders

Ik heb een palletbed. Dat is een bed gemaakt van pallets. Helemaal met nachtkastjes en hoofdbord enzo. Zelf gemaakt, met pa en m’n broertje. Een vriend van mij, Exan, wilde graag een palletbank maken voor in zijn tuin. Daarvoor had hij pallets nodig, die had ik nog liggen. De Hilux werd naar de zaak van pa gereden met daarachter een gesloten aanhanger met solide (niet zeil) muren en een hard dak.

Aanhanger vol, Hilux trekt zich er niks van aan. Kachelen doen we gewoon even snel als zonder aanhanger. Mijn vader was onder de indruk, hij houdt namelijk van grote, stoere (werk)auto’s. Hij vond alleen de vering ongezellig met de bak erachter. Bladvering is ook niet gemaakt om comfortabel te zijn, maar ook dat mag gezegd worden.

In de keiharde regen heb ik de pallets afgeleverd in Dordrecht Centrum. Ook de stoepranden van Dordt zijn geen match voor de Hiluxwielen der overwinning. Taak 3: check.

Ik wil dat meer auto’s dit hebben.

Open sollicitatie

Goedendag lieve Rijkswaterstaat. Ik schrijf om mij aan te melden voor gratis werkzaamheden. Het maakt eigenlijk niet uit wat ik ga doen, als ik het maar met een Hilux mag doen. Ik wil met zo’n lichtgevende gevoerde neon-oranje winterjas met reflectiestrepen met 145 over de vluchtstrook knallen met mijn oranje zwaailichten aan. Ik wil zo zwaaien naar andere pickuppers net zoals buschauffeurs dat doen naar elkaar. Ik wil altijd kunnen parkeren, bijvoorbeeld op het strand, de stoep, een Suzuki Alto.

Ik hoor het wel.

Grts,

Daan

(afbeelding van mij, ter informatie voor Rijkswaterstaat)

Alle foto’s zijn gemaakt door Sem Berger.